Zestaw instrukcji służących do nawigowania żaglowcem, a wykorzystywanych przez Hiszpanów to derroterro. Portugalskim odpowiednikiem tego słowa było roteiro.
Derroterro czy roteiro, było niezastąpione na wodach Nowego Świata i Indii Wschodnich, gdyż to właśnie z nich kapitanowie dowiadywali się o kształcie wybrzeża i to właśnie tam znajdowali szczegółowe wytyczne na temat możliwych tras.
Kapitan Bartholomew Sharp przejął w 1680 roku jedną z takich instrukcji na południowym Pacyfiku podczas ataku na hiszpański statek "Rosario". Było to o tyle niezwykłe, że w razie ataku pozbywano się instrukcji ze statku, zatapiając w morzu. Nie chciano, by wpadły w ręce wroga. Kiedy więc Sharp doigrał się i wytyczono mu proces za piractwo, ofiarował królowi Karolowi II tłumaczenie owego derroterro. Dzięki temu został nie tylko uniewinniony, ale też otrzymał awans na kapitana Marynarki Królewskiej.
Angielskie derroterro, czyli ruttery, zawierały szczegóły na temat kotwicowisk, portów, tras, ale też ciągle uzupełniano je o nowe informacje, a te najcenniejsze przechodziły z pokolenia na pokolenie.
Z braku wiedzy na temat szerokości geograficznej, której zaradził dopiero wymyślony przez Harrisona w XVIII wieku chronometr, statki kupieckie poruszały się zwykle po stałych trasach, przez co stanowiły łatwy cel dla piratów. Chronometry zyskały popularność dopiero pod koniec XVIII wieku, dlatego też wyczyny pirackich nawigatorów jak Black Bart czy Woodes Rogers uznaje się za zdumiewające.
Derroterro czy roteiro, było niezastąpione na wodach Nowego Świata i Indii Wschodnich, gdyż to właśnie z nich kapitanowie dowiadywali się o kształcie wybrzeża i to właśnie tam znajdowali szczegółowe wytyczne na temat możliwych tras.
Kapitan Bartholomew Sharp przejął w 1680 roku jedną z takich instrukcji na południowym Pacyfiku podczas ataku na hiszpański statek "Rosario". Było to o tyle niezwykłe, że w razie ataku pozbywano się instrukcji ze statku, zatapiając w morzu. Nie chciano, by wpadły w ręce wroga. Kiedy więc Sharp doigrał się i wytyczono mu proces za piractwo, ofiarował królowi Karolowi II tłumaczenie owego derroterro. Dzięki temu został nie tylko uniewinniony, ale też otrzymał awans na kapitana Marynarki Królewskiej.
Angielskie derroterro, czyli ruttery, zawierały szczegóły na temat kotwicowisk, portów, tras, ale też ciągle uzupełniano je o nowe informacje, a te najcenniejsze przechodziły z pokolenia na pokolenie.
 |
| przed wynalezieniem morskiego kompasu w 1300 roku marynarze określali swoją pozycję na morzu opierając się na ruchach ciał niebieskich |
Z braku wiedzy na temat szerokości geograficznej, której zaradził dopiero wymyślony przez Harrisona w XVIII wieku chronometr, statki kupieckie poruszały się zwykle po stałych trasach, przez co stanowiły łatwy cel dla piratów. Chronometry zyskały popularność dopiero pod koniec XVIII wieku, dlatego też wyczyny pirackich nawigatorów jak Black Bart czy Woodes Rogers uznaje się za zdumiewające.
Komentarze
Prześlij komentarz