Damaszek, Syria

   Stolica Syrii leży w południowo-zachodniej części kraju, w oazie nad rzeką Barada, na skraju pustyni Syryjskiej.
   Niewiele osób wie, że to jedno z najstarszych ciągle zamieszkanych miast świata. Liczy sobie ponad 5000 lat. Damaszek - nazywany także Szam, od imienia syna Noego, Sema, który tu podobno mieszkał - przez wieki przechodził z rąk do rąk. Swoje ślady w mieście zostawili kolejno Aramejczycy, Asyryjczycy, Babilończycy, Persowie, Grecy i Rzymianie. 
   W czasie wypraw krzyżowych był wielokrotnie oblegany, lecz pozostał niezdobyty. W 1401 roku miasto zdobyli i prawie całkowicie zburzyli Mongołowie pod przywództwem Tamerlana. W XVI wieku został zdobyty przez Turków osmańskich. Pozostał w ich rękach aż do wybuchu I wojny światowej, podczas której został zajęty przez arabskich sojuszników Wielkiej Brytanii. Po wojnie stał się stolicą Syrii.
   Hołd Damaszkowi złożył Mahomet. Jak głosi legenda, spojrzawszy z odległości na oazę przesyconą zielenią, kolorowy bazar, liczne iglice minaretów i wież, prorok nie ośmielił się przestąpić bram miasta, gdyż, jak stwierdził, przed wstąpieniem do raju niebieskiego nie chciał wkraczać do ziemskiego. 
   Według innej legendy, w Damaszku Kain zabił Abla, którego grób znajduje się w grocie na górze Kasjun, wznoszącej się nad miastem.
   Niewątpliwie jednym z najpiękniejszych zabytków (a przy tym jednym z najważniejszych miejsc islamu) jest powstały w 705 roku Wielki Meczet Umajjadów. Ta ogromna świątynia powstała na miejscu pierwszej budowli sakralnej w mieście, tj. zbudowanej przez Aramejczyków świątyni boga Hadada Rammana, którą Rzymianie przekształcili w ogromną świątynię Jowisza. W VIII wieku na jej miejscu wzniesiono chrześcijańską bazylikę świętego Jana i jeszcze w tym samym wieku przebudowano. 

Komentarze