Persepolis

     Leżące poniżej wzgórz na wschodnim krańcu Marv Dasht - rozległej równiny w prowincji Fars w Iranie - Persepolis miało zastąpić tradycyjną stolicę Achemenidów - Parsagade i zostać nową stolicą Persji. Jego budowę rozpoczął około 513 roku p.n.e. Dariusz, ale prace trwały także za panowania jego syna Kserksesa I i wnuka Artakserksesa II. Część prac, choć pobieżnych, prowadzono również w czasach panowania Artrakserksesa III. 

Muzeum Pergamońskie, Berlin, Niemcy

    Nowe miasto założono na tarasie skalnym o powierzchni 450 na 300 m (około 13 hektarów). Wznosiło się 14 m ponad otaczającą je równinę. 

Muzeum Pergamońskie, Berlin, Niemcy

    Koniec Persepolis oznaczał też koniec imperium perskiego. Wprawdzie Kserkses próbował włączyć do swojego dominium Grecję i chociaż mu się to nie udało, to udało mu się na jakiś czas zająć Ateny, kiedy to spalił Partenon. Ponad wiek później Aleksander Wielki najechał Azję i pokonał perskiego króla, docierając do Azji Środkowej i północno-zachodnich Indii. W 330 roku p.n.e. Aleksander zajął Persepolis, łupiąc je z nagromadzonych bogactw, a po nocy spędzonej na pijackich hulankach wraz ze swoimi kapitanami podłożył ogień, rewanżując się tym samym za spalenie Aten 150 lat wcześniej.

Muzeum Pergamońskie, Berlin, Niemcy