Zamki nad Loarą (3)

    Château de Cheverny -> w porównaniu z innymi rezydencjami nad Loarą, nie ma w sobie nic z obronności. To idealnie symetryczny, charakteryzującymi się idealnymi proporcjami pałac barokowy. Reprezentuje on styl charakterystyczny dla panowania króla Ludwika XIII. Wybudował go najwierniejszy doradca króla Henryka IV Burbona - gubernator Blois - hrabia Henryk Hurault, w miejscu średniowiecznej budowli. 

  

    Château de Blois -> ten dumnie wznoszący się na wzgórzu nad miastem i Loarą zamek królewski stanowi najważniejszą atrakcję Blois. Pierwsze umocnienia wzniesiono w VI wieku, potem warowną siedzibę założyli potężni hrabiowie Blois. Z pierwotnego średniowiecznego zamku przetrwała tylko obronna Tour du Foix i Salle des États. Później zamek był wielokrotnie przebudowywany. 


    Château de Chenonceau -> został zbudowany w XVI wieku na miejscu XIII-wiecznej warowni szlacheckiej. W 1513 roku nabył go królewski poborca podatków - Thomas Bohier, który rozpoczął wznoszenie obecnego zamku. Ze starej fortecy pozostawił jedynie obronny donżon na brzegu rzeki, a do budowy nowej rezydencji wykorzystał stojący w nurcie rzeki przy jej północnym brzegu młyn. W 1535 roku posiadłość przejął król Franciszek I, a niedługo potem Henryk II ofiarował go swojej kochance - Dianie de Poitiers. Ona z kolei rozpoczęła budowę galerii przerzuconej przez cała szerokość rzeki Cher. Prace dokończono w latach 1570-76, kiedy to Dianę wyrzuciła z zamku po śmierci Henryka II wdowa po nim, czyli Katarzyna Medycejska. Po niej zaś z kolei rezydencję objęła następna królowa - wdowa - Ludwika Lotaryńska, a jeszcze później zamek popadł w zapomnienie. Został odnowiony dopiero w XVIII wieku. 


    Château de Chaumont -> położony w miejscowości Chaumont-sur-Loire, został wybudowany na samej krawędzi skarpy na południowym brzegu Loary. Pierwsza warownia powstała w X wieku, w celu ochrony posiadłości hrabiów Blois przed najazdami z Andegawenii. Niedługo potem zamek znalazł się w rękach rodu d'Amboise. Ich zamieszanie w spisek przeciwko królowi Ludwikowi XI spowodowało w 1465 roku zrównaniem warowni z ziemią z rozkazu samego króla. Rekonstrukcja przeciągnęła się do 2. połowy XVI wieku, kiedy to jego właścicielką została kochanka Henryka II - Diana de Poitiers - wyrzucona po jego śmierci z Chenonceau przez Katarzynę Medycejską. 

Komentarze