Władysław Reymont (a tak naprawdę Stanisław Władysław Rejment) urodził się 7.05.1867 roku w Kobiele Wielkie. Był synem wiejskiego organisty, który - po stwierdzeniu, że syn nie chce się uczyć - oddał go do zakładu krawieckiego, żeby tam zdobył fach. I chociaż chłopiec uzyskał tytuł czeladnika, to bardziej był zainteresowany aktorstwem. Ruszył więc w świat z wędrowną trupą teatralną. Nie zrobił jednak kariery i po okresie rozczarowań i niepowodzeń wrócił do rodziców. Dzięki staraniom ojca otrzymał posadę na kolei, ale jakiś czas później ją rzucił i wrócił do aktorstwa.
Reymont występował także jako medium na seansach spirytystycznych, a nawet na krótko wstąpił do klasztoru, po czym ponownie podjął pracę na kolei i pisał opowiadania. Aż w końcu na dobre poświecił się pisaniu.
Pierwsze znaczące powieści Reymonta to Komediantka - utwór, którego tytułowa bohaterka ucieka z nudnej prowincji (zupełnie jak sam autor) i podejmuje próbę zrobienia kariery aktorskiej oraz Ziemia obiecana - książka o Łodzi w czasach bezwzględnej konkurencji, władzy pieniądza, wielkich fortun, jeszcze większych bankructw (była to powieść drukowana z licznymi skreśleniami cenzury).
W 1899 roku pisarz uległ poważnemu wypadkowi kolejowemu i otrzymał z tego tytułu spore odszkodowanie, które pozwoliło mu na podróże do Europy Zachodniej.
Przez blisko 10 lat (lata 1902-09) pisał 4-tomową powieść Chłopi, która przyniosła mu prawdziwą sławę. W 1919 roku ukazała się jego trylogia o insurekcji kościuszkowskiej Rok 1794.
W 1924 roku otrzymał literacką Nagrodę Nobla, właśnie za Chłopów.
Zmarł 5.12.1925 roku w Warszawie.
Komentarze
Prześlij komentarz