George Sand, a właściwie Amantine Lucile Aurore Dupin, urodziła się 1.07.1804 roku w Paryżu. Ta francuska pisarka epoki romantyzmu poruszała m.in. problemy emancypacji kobiet, jednak chyba bardziej została zapamiętana jako ta, która wzbudzała kontrowersje. Ubierała się po męsku, paliła cygara i fajkę, przeklinała.
Aha, wszystkie jej powieści miłosne zostały umieszczone w index librorum prohibitorum, czyli indeksie ksiąg zakazanych.
Była córką napoleońskiego oficera, który szybko ją osierocił. Dzieciństwo (poza 3-letnim pobytem na pensji w Paryżu) spędziła w Nohant. W 1822 roku wyszła za mąż za barona Casimira Dudevanta, z którym miała 2 dzieci. Po separacji w 1831 roku wyjechała do Paryża. W tym samym roku zaczęła wydawać swoje utwory. Publikowała również na łamach „Le Figaro”.
W 1838 roku zaprzyjaźniła się z Chopinem, który wkrótce został jej kochankiem. Przez długi czas była dla niego zarówno oparciem, jak i inspiracją, jednak zerwała z nim w 1847 roku. Warto wspomnieć, że od roku 1839 do roku 1846 Chopin spędzał każde lato w posiadłości Sand w Nohant, gdzie napisał swoje najwybitniejsze dzieła.
Sama Sand pisała i publikowała prawie do samej śmierci. To autorka wielu powieści. W swojej twórczości poruszała takie tematy jak emancypacja kobiet (m.in. "Indiana" z roku 1832), społeczne, napisane pod wpływem idei socjalizmu utopijnego (m.in. "Wędrowny czeladnik" z roku 1840), a w późniejszym okresie idealizujące życie wiejskie (m.in. "Diabla kałuża" z 1846 roku). Ponadto pisała dramaty, utwory autobiograficzne (m.in. "Dzieje mojego życia"), szkice. Zachowała się też jej obszerna korespondencja.
Zmarła 8.06.1876 roku w Nohant.
Komentarze
Prześlij komentarz