Koloseum, Roma

    Po wielkim pożarze Rzymu w 64 r.n.e. potrzebny był nowy amfiteatr. Wespazjan, który został cesarzem w 69 roku rozkazał zbudować amfiteatr, który nosiłby imię jego rodu, a także był większy oraz wspanialszy niż jakikolwiek przedtem. Nową arenę - znaną jako amfiteatr Flawiuszów - zbudowano na miejscu jeziora znajdującego się w obrębie kipiącego przepychem pałacu Nerona. 

   Za czasów Wespazjana budowano tak samo okazale jak za Nerona, ale nie tylko dla własnej przyjemności. Mimo to, od VIII wieku amfiteatr Flawiuszów jest znany jako Koloseum. Nazwa ta pochodzi najprawdopodobniej od stojącego w pobliżu kolosalnego posągu Nerona.

   Koloseum ma prawie 0,5 km w obwodzie i ponad 55 m wysokości. Zbudowano go z trawertynu, tufu wapiennego oraz cegły. W 80 r. n.e. następca Wespazjana - Tytus - dokonał otwarcia Koloseum. Z tej okazji w uroczystych igrzyskach wzięło udział 5 000 egzotycznych zwierząt. 

   Mimo, iż amfiteatr mieścił 50 000 osób, system schodów oraz korytarzy pozwalał wszystkim na swobodne przemieszczanie się. Taką samą pomysłowością wykazali się architekci projektując sieć przejść i wind, którymi dostarczano dzikie zwierzęta z klatek pod sceną prosto na arenę.