Letnia rezydencja cesarzy z dynastii mandżurskiej (Qing) łączy południowochińską sztukę zakładania ogrodów ze stepowo-leśnym krajobrazem północnych Chin. Wybudowane w pobliżu klasztory odzwierciedlają sztukę dyplomacji Wielkiego Cesarstwa.
W Chengde cesarze z dynastii mandżurskiej - która rządziła Chinami od roku 1644 - znaleźli idealne miejsce na schronienie przed letnimi upałami Pekinu. Występująca w dużej ilości woda umożliwiała założenie ogrodu w stylu południowochińskim, z licznymi groblami, mostami oraz pawilonami. Na porośniętej trawą równinie urządzano wyścigi konne.
Budowle pałacu były o wiele skromniejsze niż rezydencje w Pekinie.
Poza otoczoną murem powierzchnią pałacową i parkową, liczącą dokładnie 5 km², powstały później imponujące klasztory buddyjskie i świątynia. Miały one wywierać odpowiednie wrażenie na posłach Mongolii oraz Tybetu, krajów wcielonych do wielkiego cesarstwa Mandżurii.
Chengde leży w północnej części Hebei.
Komentarze
Prześlij komentarz