Nowa Zelandia to państwo wyspiarskie położone na południowo-zachodnim Pacyfiku, a dokładniej: w Australazji, na południowy wschód od Australii. Składa się z 2 głównych wysp, tj. z Północnej i Południowej oraz szeregu mniejszych. Stolicą jest Wellington, zaś największym miastem Auckland.
Nowa Zelandia leży w takim miejscu, że od sąsiednich kontynentów oraz wysp dzielą ją znaczne odległości. I tak np. od Antarktydy to będzie 2400 km, od Australii 1600 km, od Fidżi 2131 km, a od San Francisco o 10 940 km.
Wyspy tworzące Nową Zelandię zostały odkryte w XVII wieku przez holenderskiego żeglarza Abel Tasmana, lecz tak naprawdę ich kolonizacja zaczęła się wraz z przybyciem Jamesa Cooka. Pierwszymi osadnikami byli głównie przybyli z Australii poławiacze fok i wielorybów, a pierwsze kilkadziesiąt lat to pasmo nieustannych konfliktów pomiędzy Maorysami a brytyjskimi kolonizatorami, na których to składali się mordercy, złodzieje i gwałciciele, zesłani z więzień z terenów Wielkiej Brytanii.
Od 1856 roku Nowa Zelandia posiadała własny rząd (w ramach brytyjskiej kolonii), zaś w 1907 roku uzyskała status dominium, lecz dopiero 40 lat później stała się w pełni niepodległym państwem.
Nowa Zelandia - podobnie jak Australia - przez to, że leży daleko od innych wysp i kontynentów, wytworzyła własny, unikatowy świat roślin i zwierząt. Około 80% flory Nowej Zelandii stanowią gatunki endemiczne, a co może zaskakiwać to fakt, że nie ma tutaj endemicznych ssaków. Endemiczne ptaki i gady, owszem, występują, ale ssaki już nie.
Symbol Nowej Zelandii? Bez wątpienia jest nim kiwi, chociaż nie mniej znana jest papuga kea. Ciekawym stworzeniem jest też gad hatteria - jedyny współczesny przedstawiciel sfenodontów. Niestety, duże zagrożenie dla lokalnie występujących tu stworzeń stanowią przywiezione przez kolonizatorów m.in. szczury, króliki, koty, psy...
Komentarze
Prześlij komentarz