Syczuan i panda wielka

     Górzysta prowincja Syczuan w środkowych Chinach jest schronieniem pandy wielkiej. Góry zajmują część korytarza biegnącego od wschodniego skraju Wyżyny Tybetańskiej do gór Cinling w prowincji Szansi, zaś lasy pokrywające tutejsze stoki są niezwykle zróżnicowane, głównie z powodu klimatu. I jak na wysokości 1100 m mamy wiecznie zielony las, tak już na wysokości 8534 m n.p.m. (Mount Siguniang) można zobaczyć lodowiec. 

    Dawniej las bambusowy zajmował wielkie przestrzenie. Obecnie został mocno przetrzebiony i tym samym przestrzeń życiowa pandy wielkiej została ograniczona. Sytuacji nie ułatwia cykl życiowy bambusa, który trwa 40 - 60 lat i zaczyna się od okresowego masowego kwitnienia i następującego po nim obumierania pędów. Całe połacie lasu zakwitają w jednej chwili, a następnie wymierają. Wprawdzie nasiona bambusa dobrze kiełkują, lecz ich wzrost jest niezwykle powolny, a zatem obszar, na którym wymarł bambusowy las, nie jest w stanie wyżywić pandy wielkiej przez co najmniej10 lat. 

    Bambus to w zasadzie jedyne pożywienie pandy wielkiej. To urocze stworzenie jest tak od niego uzależnione, że kiedy w połowie lat 70. ubiegłego wieku nastąpiło masowe wymieranie bambusa w kilku pozostałych skrawkach lasu, i tym samym pandy straciły źródło pożywienia, a nie były w stanie przenieść się w inne miejsce - poniosły śmierć głodową. Na szczęście ta tragedia nie przeszła bez echa. Uruchomiono potężny program ochrony środowiska życia pandy wielkiej.