Quito, Ekwador

     Quito było głównym miastem północnej części imperium Inków, a wcześniej stolicą niepodległego królestwa. Zdobyto je dla Hiszpanii w 1534 roku. Brat Francisco Pizarro - Gonzalo - został mianowany gubernatorem. 

    To właśnie z tego miasta wyruszył w 1541 roku Francisco de Orellano na poszukiwanie Eldorado. Jego wypraw nigdy jednak nie znalazła owej krainy złota. Zamiast tego odkryła Amazonkę i wykazując wielką zaradność, a przede wszystkim odwagę, przebyła cały jej bieg do Atlantyku.

    Po podboju militarnym imperium Inków niemal natychmiast nastąpił jego podbój duchowy. Misje wśród Indian prowadzili tak franciszkanie, jak dominikanie, augustianie czy jezuici. Najwcześniejsze kościoły były prostymi budynkami, zaś nabożeństwa dla wiernych odbywały się na świeżym powietrzu. W połowie XVI wieku zaczęto wznosić bardziej okazałe budowle. Oczywiście rękami lokalnych Indian. 

    Budowle te stawiano w stylu hiszpańskim. Miały grube mury i bogate wnętrza. Dosłownie. Zdobiono je eksploatując miejscowe zasoby złota i srebra. Jednym z takich kościołów jest barkowy La Compañia. Jego budowlę rozpoczęto w 1605 roku, a skończono dopiero pod koniec XVIII wieku. 

   W 1535 roku franciszkanie założyli w mieście szkołę artystyczną. Indiańscy i metyscy rzemieślnicy uczyli się malowania obrazów religijnych oraz wykonywania rzeźb w manierze europejskiej. Jak łatwo zgadnąć, dodawali do tego swoje wpływy. A efekty tej nauki przeszły wszelkie oczekiwania. 

    Stara dzielnica Quito obfituje w kościoły i klasztory, ciasno przylegające do siebie. Generalnie miasto jest utrzymanie w stylu hiszpańskim - do dziś zachowało się wiele takich budynków. Ponadto znajdują się tu liczne fontanny oraz parki, w których można znaleźć chwilę wytchnienia od zwiedzania. 

    Stolica Ekwadoru leży blisko równika, jak i szeregu pokrytych śniegiem wysokich wulkanów.