Dawniej na miejscu Wersalu stał królewski zameczek myśliwski Ludwika XIII, wystawiony w 1624 roku i nadzwyczaj skromnie rozbudowywany do roku 1640. W 1661 roku król Ludwik XIV nakazał jego rozbudowę oraz przebudowę. Pierwszy z architektów kierujących modernizacją - Louis Le Vau - starał się jeszcze zachować dotychczasowe mury, lecz w następnej fazie prac, tj. od roku 1688, przystąpiono do wznoszenia zupełnie nowego pałacu, zorganizowanego wokół dziedzińca Cour Royale.
Najpierw wokół starego budynku powstały 2 skrzydła i pawilony zbudowane przez Le Vau, które utworzyły pierwszy, wydłużony dziedziniec. Po roku 1678 Mansart dodał 2 ogromne skrzydła boczne i tym samym stworzył najbardziej reprezentacyjną część pałacu, tj. Galerię Zwierciadlaną.
Przy budowie pracowało 30 000 robotników i rzemieślników.
Ludwik XIV oficjalnie przeprowadził się do Wersalu po stłumieniu paryskiej Frondy. W czasach świetności rezydencji mogło w niej przebywać nawet 20 000 osób. Na polecenie następnego z Burbonów - Ludwika XV - Jacques-Ange Gabriel postawił w Wersalu operę. Ludwik XVI planował dalszą rozbudowę kompleksu, jednak wybuch rewolucji francuskiej pokrzyżował te plany. Budowla podupadła i dopiero w latach 1833-37 z polecenia Ludwika Filipa przeprowadzono renowację pałacu, urządzając w nim Muzeum Narodowe.
Od września 1870 roku do marca 1871 mieściła się w nim główna kwatera wojsk pruskich. Król Prus Wilhelm I ogłosił powstanie cesarstwa niemieckiego i proklamował się jego pierwszym cesarzem. 18.03.1871 roku wybuchło w Paryżu powstanie komunardów i rząd Adolphe Thiersa wycofał się do Wersalu. W maju komunardzi usiłowali zdobyć pałac, lecz zostali wyparci i 21.05. wrócili do stolicy.
21.01.1875 roku przyjęto w Wersalu konstytucję Trzeciej Republiki, a 28.06.1919 roku w Galerii Zwierciadlanej podpisano pokój z Niemcami - słynny traktat wersalski - kończący I wojnę światową.
Komentarze
Prześlij komentarz