Ta powieściopisarka i nowelistka amerykańska jest laureatką Nagrody Nobla (1938 rok) i Nagrody Pulitzera. Znana również pod chińskim nazwiskiem Sài Zhēnzhū, w twórczości dla dzieci używała pseudonimu John Sedges.
Urodziła się 26.06.1892 roku w Wirginii Zachodniej. Jej rodzice, misjonarze prezbiteriańscy, wyjechali do Chin w 1892 roku, kiedy to Pearl miała ledwie 3 miesiące. Dziewczynka wychowała się w Zhenjiang, w prowincji Jiangsu. Mając 4 lata mówiła i pisała zarówno po chińsku, jak i po angielsku. Spędziła też tam pierwsze 18 lat swego życia, po czym przyjechała do USA, aby studiować w Randolph-Macon Women’s College w Lynchburgu (Wirginia).
W 1914 roku wróciła do Chin i mieszkała tam do 1934, najpierw w Huai’anie, a następnie w Jingjiangu. W 1917 roku wyszła za mąż za Johna Lossinga Bucka. W 1935 roku rozwiodła się z nim i ponownie wyszła za mąż - za wydawcę swoich książek Richarda Walsha, z którym przeniosła się do Green Hill Farm w hrabstwie Bucks, w Pensylwanii. Następnie przez 20 lat (od początku lat 40.) była powiernikiem Uniwersytetu Hawarda.
Twórczość pisarską rozpoczęła w 1930 roku, publikując powieść "Wiatr ze wschodu, wiatr z zachodu", opowiadające historię życia chińskiej kobiety Kwei-lan i jej rodziny na tle przemian zachodzących w chińskim społeczeństwie początku XX wieku.
Światowy rozgłos i nagrody przyniosła jej powieść „Łaskawa ziemia”, która stała się najlepiej sprzedającą się książką w latach 1931-32; otrzymała też Nagrodę Pulitzera. W 1938 roku jako 3 Amerykanka i 4 kobieta została laureatką Nagrody Nobla w dziedzinie literatury, za „wspaniały epicki opis życia chińskich chłopów i za biograficzne arcydzieła".
Buck publikowała eseje w „Crisis”, piśmie NAACP, jak i w „Opportunity”, magazynie Urban League. Ponadto wydała ponad 70 powieści, zbiorów opowiadań, książek dla dzieci, biografii i przekładów z języka chińskiego. Zazwyczaj pisała 8 stron w ciągu dnia (około 2500 słów), a pracę zaczynała o godzinie 9 rano, a kończyła po 13. Jej twórczość dotyczyła takich tematów jak prawa kobiet, migracje, działalność misjonarska i wojna. Utwory Buck dotyczyły przede wszystkim Chin, ale pisała również o Japonii, Korei i Stanach Zjednoczonych. W swoich książkach zawsze sprzeciwiała się japońskiej okupacji Chin.
Była zaangażowana w pomoc ofiarom powodzi w Chinach w 1931 roku. Działała w obronie praw człowieka, skupiała się przede wszystkim na adopcji sierot azjatyckich. W 1949 roku, oburzona ówczesnym systemem adopcji dzieci, który uznawał dzieci pochodzące z Azji i o mieszanym pochodzeniu etnicznym za nienadające się do adopcji, Buck, razem z Jamesem A. Michenerem, Oscarem Hammersteinem II i jego drugą żoną Dorothy Hammerstein, ufundowała Welcome House, Inc., pierwszą międzynarodową, międzyrasową agencję adopcyjną.
W 1942 roku Buck wraz ze swoim drugim mężem ufundowali Stowarzyszenie Wschód i Zachód, które zajmowało się wymianą kulturalną pomiędzy Azją a krajami zachodu.
Miała 8 dzieci, w tym 7 adoptowanych, pochodzenia azjatyckiego.
Zmarła 06.03.1973 roku.
Komentarze
Prześlij komentarz