Maria Ludwika Kownacka przyszła na świat 11.09.1894 roku w Słupie. To polska pisarka, tłumaczka z języka rosyjskiego, autorka „Dziennika Dziecięcego” (pierwsze 5 numerów nosiło tytuł „Jawnutka“) redagowanego w czasie powstania warszawskiego, sztuk scenicznych i słuchowisk radiowych dla dzieci. Współpracowała z czasopismem „Płomyk”, na łamach którego debiutowała w 1919 roku.
W wieku 8 lat została osierocona przez matkę. Ojciec, nie radząc sobie z wychowaniem aż pięciorga dzieci, oddał ją na wychowanie rodzinie w Krakowie. Następnie Maria zamieszkała u siostry Zofii na Suwalszczyźnie, a potem uczęszczała na pensję w Warszawie.
W 1919 roku nawiązała kontakt z Heleną Radwanową - redaktorką „Płomyka”, co sprawiło, iż zaczęła pisać artykuły do czasopism dla dzieci wydawanych przez Naszą Księgarnię. W 1929 roku przeprowadziła się do Warszawy, a 10 lat później nabyła dom letniskowy w Łomiankach. Z kolei w czasie wojny ponownie przebywała w Krzywdzie nauczając i pisząc. W 1958 roku w końcu powstał domek letniskowy Plastusiowo, gdzie pisarka oddawała się swoim hobby: tkaniu gobelinów, wytwarzaniu miedzianej biżuterii, wyrobowi domowych przetworów, a także obserwacji ptaków, o których posiadała dużą wiedzę.
Jej najbardziej znane dzieła to: "Plastusiowy pamiętnik", "Kukuryku na ręczniku", "O Jaśku, co się z Rokitą założył", "Jak mysz pod miotłą", "Kajtkowe przygody", "O Żaczku-Szkolaczku i o Sowizdrzale, co jeden kochał szkołę, a ten drugi wcale", "Entliczek pentliczek", "Przygody Plastusia", "Rogaś z Doliny Roztoki", "Plastusiowo", "Wesołe przedszkole", "Za żywopłotem".
Zmarła 27.02.1982 roku w Warszawie.
Komentarze
Prześlij komentarz