Ateny, Grecja

   Stolica Grecji na początku V wieku p.n.e. była głuchą prowincją. Dopiero po triumfie pod Maratonem Ateny mogły zacząć się rozwijać. A przynajmniej do pewnego czasu. Narodziła się demokracja, a rządy Peryklesa doprowadziły do rozkwitu gospodarki. To właśnie tutaj żyli i tworzyli Sokrates, Platon, Arystoteles, Fidiasz, Tukidydes, Sofokles czy Ajschylos.
   Wszystko się zmieniło za sprawą Filipa Macedońskiego, ojca Aleksandra Wielkiego. Ateny znalazły się pod jego panowaniem, a wkrótce potem zostały przyłączone do Imperium Rzymskiego. 
   Po rozpadzie cesarstwa na część wschodnią i zachodnią, stolica Grecji znalazła się pod panowaniem Konstantynopola, zaś po upadku Bizancjum - stała się łatwym łupem dla wojujących ze sobą sąsiadów. O wpływy nad Atenami walczyli Frankowie z Katalończykami, Katalończycy z Florentczykami, Florentyńczycy z Wenecjanami. Pogodził ich dopiero w roku 1456 sułtan turecki, który po prostu zajął to miasto. 
   Okupacja turecka trwała niemal 400 lat, a kiedy w 1834 roku Grecy odzyskali niepodległość, Ateny były tak zniszczone, że na stolicę nowego państwa wybrano Nafplion. 
   Systematyczny acz powolny rozwój miasta przerwał wybuch II wojny światowej, a potem wojna domowa. Wszystko to sprawiło, że dziś trudno uznać Ateny za miasto urodziwe. Ma co prawda specyficzny urok, do którego można się przyzwyczaić, ale jeśli ktoś szuka nie wiadomo jakich atrakcji, to się zawiedzie. Ateny to przede wszystkim niekończąca się historia.
    Co w takim razie warto zobaczyć poza zabytkami? Na pewno komiczną zmianę warty prezydenckich gwardzistów przed Grobem Nieznanego Żołnierza. A poza tym warto pobuszować wśród pchlich targów. Nigdy nie wiadomo co można na takim znaleźć.

Komentarze