Zacznijmy od tego, że fiord w języku norweskim oznacza po prostu odnogę morską. W geologii ten termin oznacza długie, wąskie wcięcia w lad, zalane przez morza. Nazywa się tak charakterystyczne palczaste odnogi morskie, które w innych krajach sięgają w głąb lądu i są otoczone górami o stromych zboczach.
Fiordy skandynawskie powstały przed wieloma tysiącami lat, kiedy to kolejne lodowce torowały sobie drogę przez lady i sunąc naprzód żłobiły w nich głębokie doliny w kształcie litery U. Fiordy są płytsze w miejscach, gdzie łączą się z morzem.
W Norwegii pozostały szczątki pokrywy lodowej, która pokrywała całkowicie te ziemie jeszcze dobre 10 000 lat temu. I jak nietrudno zgadnąć, fiordy utrudniają komunikację lądową w kraju. Wsie położone na przeciwległych brzegach fiordu leżą w linii prostej w odległości zaledwie kilku kilometrów, a w rzeczywistości łączą je drogi długości setek kilometrów. To jeszcze nic. Do niektórych osad (zwłaszcza w przeszłości), w ogóle nie można się było dostać lądem, ponieważ strome zbocza fiordów uniemożliwiały budowę stałych dróg.
Komentarze
Prześlij komentarz