Urodzona w Danii 17.04.1885 roku Karen Christence von Blixen-Finecke kształciła się w Kopenhadze, Paryżu i Rzymie. Pierwsze teksty literackie zaczęła publikować pod pseudonimem Osceola w duńskich czasopismach już w 1905 roku. Jej ojciec Wilhelm Dinesen, pisarz i ekscentryk, a przy tym niewierny mąż cierpiący na syfilis, targany wyrzutami sumienia popełnił samobójstwo, gdy Karen miała 9 lat.
W 1914 poślubiła kuzyna szwedzkiego barona Brora von Blixen-Finecke. Para razem wyjechała do Kenii, gdzie prowadzili plantację kawy. Liczne zdrady męża oraz zarażenie pisarki syfilisem doprowadziły do rozwodu. W międzyczasie, bo w 1918 roku Karen poznała oficera i podróżnika Denysa Fincha Hattona, który stał się jej przyjacielem, a po separacji z mężem wieloletnim partnerem, aż do jego tragicznej śmierci w wypadku lotniczym w 1931 roku. Blixen przez 10 lat (1921-31) sama zajmowała się plantacją, a potem z powodu załamania się rynku kawy wróciła do Danii. W 1934 roku wydała „Siedem niesamowitych opowieści”. Później nadal tworzyła głównie opowiadania, pisząc po angielsku i duńsku.
Jej najsłynniejszą powieścią jest "Pożegnanie z Afryką", która została oparta na autobiograficznych wątkach.
Była kilkakrotnie nominowana do literackiej nagrody Nobla (w latach 1950 i 1955-1962).
Zmarła 7.09.1962 roku.
Komentarze
Prześlij komentarz