Hoi An to miasto portowe, położone na południe od Da Nang, w środkowym Wietnamie. W wiekach XVI-XIX było ważnym ośrodkiem handlu.
W 1516 roku na wybrzeżu Wietnamu wylądowali pierwsi Portugalczycy. Wkrótce potem zjawili się jezuiccy misjonarze i w 1535 roku utworzono pierwszą portugalską faktorię handlową, która szybko rozwinęła się w miasto portowe. Kupcy z Chin, Japonii, a także wielu europejskich krajów osiedlali się tu, aby prowadzić handel z Wietnamem.
Francuski misjonarz, jezuita Alexandre de Rhodes (1532-1660), opracował w Hoi An europejską transkrypcję pisma wietnamskiego, którą w 1910 roku francuscy koloniści wprowadzili jako pismo oficjalne, przejęte potem przez niepodległy Wietnam.
Nawet, gdy pod koniec XVII wieku oba rywalizujące ze sobą państwa wietnamskie stopniowo traciły zainteresowanie handlem z Europą, miasto pozostało najważniejszą bramą na Zachód. Podupadające francuskie budowle kolonialne na starówce, pochodzące przeważnie z drugiej połowy XIX wieku, nadają miastu swoisty urok.
Chińska społeczność postawiła z kolei własne świątynie i pawilony zgromadzeń. Warto tu wspomnieć o okazałej Hoi Quan Trien Chan z 1776 roku, której kolumny i ołtarz ozdobiono rzeźbami.
Brzegi rzeki, oddzielającej chińskie zaułki od dzielnicy japońskich handlarzy, łączył niegdyś zadaszony japoński most. Ustawione przy obu jego wejściach kamienne postacie zwierząt wskazują na czas powstania. I tak małpa oznacza początek budowy - 1593 rok, a pies jej zakończenie - 1595. Mała świątynia miała łagodnie usposabiać ducha rzeki.
Komentarze
Prześlij komentarz